چسبندگی دندان

هدف اساسی هر ترمیم چسبی دستیابی به سازگاری محکم و طولانی مدت مواد ترمیم کننده با مینا و عاج است. چالش کلیدی برای چسب های دندانی جدید این است که به طور همزمان روی دو بستر دندانی با ماهیت متضاد موثر باشند. برای رسیدن به این هدف باید بر برخی موانع غلبه کرد.در حالی که اتصال به مینای دندان با اتصال میکرومکانیکی تگ های رزین در مجموعه ریز تخلخل ها در مینای اچ شده با اسید می تواند به طورقابل اعتمادی به دست آید و می تواند به طور موثر حاشیه های ترمیم را در برابر نشت مهر و موم کند، اتصال موثر و بادوام به عاج ارگانیک ومرطوب گیج کننده ترین کار در چسب است. چسبندگی دندان مسئول یک تغییر پارادایم در دندانپزشکی بود.

” تغییرات ناشی از ورود چسب ها در دندانپزشکی”

برای دستیابی به هدف ایجاد یک چسب دندانی که به طور موثری به مینا و عاج می چسبد و به ترمیم های با دوام که حاشیه ها را می بندد و نوعی مقاومت در برابر ضایعات پوسیدگی عود کننده ایجاد می کند، باید بر موانع متعددی غلبه کرد.
مینا و عاج بسترهای دندانی هستند که ما مواد ترمیمی خود را به آنها می چسبانیم هنگامیکه حاشیه سطح حفره به صورت اپیکال در محل اتصال مینا سیمانی قرار دارد، سیمان ممکن است درگیر شود.
مینا یک بستر خشک و بدون ساختارهای حیاتی حاوی ۹۲ درصد حجمی فاز معدنی(هیدروکسی آپاتیت) است که مینا را تقریبا بستر ایده آلی برای تشکیل یک اتصال چسبنده محکم می کند. درهم تنیدگی مونومرهای رزین در مجموعه ای از ریزتخلخل های باقی مانده از انحلال شیمیایی اسیدی مینا(شکل ۱). اتصال به مینای دندان پس از اچ کردن با اسید فسفریک مطمئنا ًپایه و اساس دوام روش های ترمیمی چسب است.

۲.چسب های فعلی دندانی:

چسب های دندانی در حال حاضر با استفاده از دو طبقه بندی مختلف طبقه بندی میشوند.
براساس نسل – از نسل اول تا هشتم( I):
بیشترتوسط صنعت دندانپزشکی برای برجسته کردن آخرین روند استفاده می شود. این یک نامگذاری گیج کننده است، زیرا اولین چسب های عاج که از اچانت اسید فسفریکروی مینا و عاج استفاده می کردند به عنوان نسل چهارم شناخته می شوند. این طبقهبندی نیز بسیار آموزنده نیست، به ویژه هنگامی که اجزای از دست رفته چسب دندان،یعنی اچانت، پرایمر و رزین باندینگ را در نظر بگیریم.
با استراتژی چسبندگی – با یا بدون اچ و مینا (II )
درک این طبقه بندی برای دندانپزشکان شاغل آسان تر از طبقه بندی بر اساس نسل است،زیرا چسب ها بر اساس تعامل آنها با ساختار دندان، به طور دقیق تر بر اساس نحوه تعامل آنها با لایه اسمیر گروه بندی می شوند.

اجزای اساسی یک سیستم چسب دندانی عبارتند از:
الف) اچانت، در حال حاضر اسید فسفریک با غلظت بین ۳۰ تا ۴۰ درصد. بیشتر ژل هایاسید فسفریک با ریز ذرات سیلیکا ضخیم می شوند، اگرچه تعداد کمی از آنها حاوی غلیظ کننده های دیگری مانند صمغ زانتان هستند. یک رنگ رنگی همیشه برای بهبود دقت کاربرد و اطمینان از شسته شدن تمام ژل گنجانده شده است. گلیکول اغلب برای بهبود ترشوندگی و کاهش ویسکوزیته اضافه
می شود. اچانت همیشه از سطح دندان شسته می شود.
ب) پرایمر که محلول آبدوست از مونومرهای رزین، حلال آلی (الکل یا استون)، آب و تثبیت کننده ها است. گروه های آبدوست، ترشوندگی سطح عاج را که یک محیط مرطوباست، افزایش می دهند. نقش پرایمرها در چسب های عاج با پرایمرها در رنگها قابل مقایسه است. آستر به سطوح می چسبد و لایه ای تشکیل می دهد که برایدریافت رنگ، در این مورد، رزین باندینگ، بهتر آماده
می شود. پرایمرها معمولا ً پساز قرار دادن روی سطح دندان شسته نمی شوند و خشک نمی شوند. آنها فقط درهوا خشک می شوند.
ج) رزین باندینگ یک رزین کم ویسکوزیته بدون حلال (آب گریز) است که روی پرایمر اعمال می شود و سپس با نور کار
می شود. گروه های آبگریز با مواد ترمیم کننده تعامل و کوپلیمریزه می کنند و با مهر و موم کردن رابط پیوندی در برابر نشتی نانو، پیوندعاج را پایدارتر و بادوام تر می کنند.رزین آبگریز هم سرعت پلیمریزاسیون ، پرایمر و هم خواص مکانیکی چسب و لایه هیبریدی را بهبود می بخشد. سیستم های چسبی که دارای این مرحله اتصال جداگانه هستند، نتیجه بهتری دارند در شرایط آزمایشگاهی و نتایج بالینی.
چسب های دندانی ممکن است شامل سه روش یا مرحله مجزا باشد که دو تا از آنها دریکی ادغام می شوند یا همه آنها در یک ادغام می شوند.

خانواده جدیدی از چسب های دندانپزشکی در سال ۲۰۱۱ راه اندازی شد. این نسل جدیداز چسب های دندانی ۱ بطری به عنوان چسب های جهانی شناخته می شود. آنها در دندانپزشکی ترمیمی بسیار محبوب شده اند.

چسب های جهانی برای انواع روش های بالینی، از جمله ترمیم های کامپوزیت مستقیم، ترمیم های غیر مستقیم، پرایمرهایزیرکونیا و عامل جفت کننده سیلان برای سرامیک های ماتریس شیشه ای نشانداده شده اند، زیرا برخی از چسب های جهانی همچنین حاوی سیلان در ترکیب خودهستند.

آنها ممکن است با استراتژی ER یا SE به عنوان مرتبط با وضعیت بالینی فردی استفاده شوند.

مزایا و معایب چسب های جهانی به طور خلاصه در جدول زیر توضیح داده شده.

گذشته، دندانپزشکان از چسب های عاج به دنبال یک استراتژی چسبندگی خاص، ER  یا SE استفاده می کردند. با این حال، پزشکان اکنون مواد همه کاره بیشتری را می طلبند.در نتیجه، تولید کنندگان چسب های دندانی را توسعه داده اند که کاربر پسندتر هستندو در عین حال امکان انتخاب استراتژی چسبندگی را برای دندانپزشکان فراهم می کنند.با ظهور این چسب های جهانی، دندانپزشکان می توانند با انتخاب یکی از استراتژی های چسبندگی توصیه شده توسط سازندگان مربوطه، از همان چسب متناسب با شرایط بالینی خاص استفاده کنند. علاوه بر استراتژی های ER و SE، چسب های یونیورسال ممکن است به عنوان چسب های SE بر روی عاج و چسب های ER روی مینای دندان استفاده شوند، یعنی روش اچینگ انتخابی مینا که قبلا ذکر شد.

چندسال پس از تکنیک توتال اچ فوسایاما در سال ۱۹۷۹ (اچ کردن همزمان مینا و عاجبا اسید فسفریک)، Kuraray یک چسب دندانی خود ترمیم شده جدید را در سال ۱۹۸۴معرفی کرد که به طور خاص برای تکنیک توتال اچ نشان داده شده بود. این چسب،Bond New Clearfil، شامل HEMA و برای اولین بار، شامل مولکول MDP] ۳۴ ۹۶،۹۵،]. مونومر MDP در ترکیب چسب ۲ مرحله ای )Noritake Kuraray )Bond SE Clearfil SE از اواخر دهه ۱۹۹۰ استفاده شده است، زمانی که در ژاپن به عنوان )Kuraray )Bond Mega عرضه شد. MDP شامل یک انتهای قابل پلیمریزاسیون متاکریلات،یک زنجیره طولانی ۱۰ کربنی آبگریز و یک جزء فسفات آبدوست کوتاه است. درحال حاضر به طور گسترده در چسب های دندان استفاده می شود. در سال ،۲۰۰۶ گزارششد که یون های کلسیم از هیدروکسی آپاتیت شسته شده و ساختار لایه ای نمک کلسیمMDP را بر روی سطح هیدروکسی آپاتیت تشکیل می دهند. افزودن مونومرهای عملکردی اسیدی به چسب های جهانی، مانند MDP، آنها را از چسبهای کلاسیک ۱ مرحله ای SE متمایز می کند. نشان داده شده است که مولکول MDP با هیدروکسی آپاتیت از طریق مکانیسم چسبندگی دوگانه تعامل دارد: (۱) پیوند یونیپایدار با کلسیم از طریق ساختار نانولایه نمک های Ca-MDP در سطح مشترک با هیدروکسی آپاتیت تشکیل می شود. چنین نانولایه های آبگریز دوام طولانی مدت پیوند عاج و مینا را بهبود می بخشد و پتانسیل اچینگ مینای بیشتر برای MDP در مقایسه با سایر مونومرهای عملکردی اسیدی.

آینده چسب های دندانی چیست؟

چندین مولکول و تکنیک جدید مختلف در ۱۵-۱۰ سال گذشته برای بهبود چسبندگی عاجوجود داشته است، اما اکثر آنها صرفا ًدر آزمایشگاه قابل انجام بودند و در دندانپزشکی بالینی قابل استفاده نیستند. سایرین، مانند آنالوگ های جدید MDP (اندازه های مختلف زنجیره کربن، حفظ گروه های متاکریلات و فسفات)، ۷-۶ سال پیش بدون پیشرفتهای شناخته شده بیشتر آزمایش شدند.

چسب هایی با خاصیت ضد باکتریایی با ترکیب یک عامل ضد باکتری برای اولین بار بیشاز ۲۵ سال پیش توصیف شدند، اما ممکن است مشکلاتی از شستشوی عامل بازدارنده به محیط دهان و خمیر، علاوه بر تخریب خواص فیزیکی رزین کامپوزیت ایجاد شود.یا چسب سنتز ضدباکتری چهارتایی آمونیوم متاکریلات MDPB) ۱۲ متاکریلویلوکسیدودسیل پیریدینیوم برومید) منجر به اولین رزین کامپوزیت ضد باکتری موفق شد.
این مونومر ضد باکتری یک ترکیب آمونیوم چهارتایی به نام دودسیل پیریدینیم برومید را با یک گروه متاکریلویل ترکیب می کند. MDPB به صورت کووالانسی به ماتریکس رزین بی حرکت می شود تا مهار تماس طولانی مدت در برابر باکتری های دهان ایجاد کند. دارای فعالیت ضد باکتریایی قوی در برابرچندین باکتری از جمله اس. موتانس،و قادر به از بین بردن باکتری های داخل لوله های عاجی آماده سازی دندان است. علاوه بر این، رزین پخت شده در خواص مکانیکی کاهش نمی یابد و اثرات بازدارندگی خود را در برابر رشد باکتری حفظ می کند. سایر چسب های تجربی اخیر با خواص ضد باکتریایی آزمایش شده اند، از جمله چسب هایی با مونومر آمونیوم چهارتایی دیگر، دی متیل آمینودودسیل متاکریلات(DMADDM (.کلرهگزیدین بیش از ۳۰ سال است که به عنوان یک عامل ضد باکتری در پریودنتولوژی استفاده می شود. اخیرا ًبه مواد اچ فسفریک اسید، پرایمرهای تجربی و حداقلیک چسب تجاری دندانپزشکی اضافه شده است. چند محلول اسکراب حاوی کلرهگزیدینوجود دارد که باید قبل از چسب عاج استفاده شود. با این حال، مشخص نیستکه آیا استفاده از کلرهگزیدین در طول روش چسب، مزیت بالینی دارد یا خیر.
نانوذرات نقره نیز در چندین مطالعه با نتایج امیدوارکننده ای در مورد سمیت و حفظ پیوندها استفاده شده است.
از چسب های عاج و سیمان های رزینی حاوی نانو لوله های بارگذاری شده با مواد فعال مختلف نیز استفاده شده است. در شرایط آزمایشگاهی در ۱۰ سال گذشته با نتایج بسیار دلگرم کننده بود.
روش دیگر تحقیق شامل پپتیدهای ضد میکروبی است که در چسب های دندانی گنجانده شده است
نتیجه گیری
۱ .عاج در NCCL ها هنوز چالش برانگیزترین و غیرقابل پیش بینی ترین بستر کرونر برای چسبندگی است.
۲.نتایج vitro in را نمی توان مستقیما ًبه عمل بالینی تعمیم داد.
۳.مرطوب ماندن عاج پس از شستشوی اچانت ممکن است آب زیادی در داخل سطح عاج باقی بگذارد. تمیز کردن پرایمر یا پرایمر/چسب بیشتر از مرطوب ماندن عاج است.
۴. چسبندگی و آب بندی ایده آل مینا فقط با چسب هایی امکان پذیر است که بر روی اچاسید فسفریک مینای دندان تکیه دارند.
۵. چسب های ساده شده، که مرحله رزین پیوند آبگریز ندارند، آب آزاد باقی مانده را در سطح مشترک باقی می گذارند. این احتمال وجود دارد که دوام ترمیم ها به خطر بیفتد.زمان خشک شدن حلال اضافی با جریان هوای ملایم توصیه می شود.
۶. رفتار بالینی چسب های جهانی به اچینگ مینا با اسید فسفریک نیز بستگی دارد. بنابراین،اچینگ انتخابی مینای دندان بدون اچ کردن عاج توصیه می شود. این امکان پیوند شیمیایی بالقوه بین مونومر عملکردی و هیدروکسی آپاتیت عاج را فراهم می کند.
۷.چسب های جهانی همچنین ممکن است به زمان خشک شدن حلال اضافی نیاز داشته باشند تا از حذف آب باقی مانده در سطح مشترک اطمینان حاصل شود.

رفرنس:

۱.بری تی جی، برقی ان، نایت جی تی، کان جونیور ال جی. اثربخشی نیتریک-NPG به عنوان یک عامل
تهویه برای مینای دندان. ۱۹۹۰ Dent J Am؛ ۳ (۲): .۶۲-۵۹
۲. ۱۹۹۱۷-۲۶۵ Dent J Am .به مینا و عاج Bond Mirage استحکام برشی پیوند .I Ahmad ,R
Saunders WP, Stran
(۳): ۱۹۹۳۴-۱۶۲ Dent J Am .استحکام باند برشی اچ های مینای جدید .BC Cloe ،EJ Jr Swift
[۶۰].؛ ۲۳ (۱): ۱۹۹۲۴۱-۳۹ Int Quintessence .باندینگ به عاج .I .اتصال رزین به بستر مرطوب .J rd۳
Kanca
(۴)گوینت ای جی. عاج مرطوب در مقابل خشک: تأثیر آن بر استحکام باند برشی ۱۹۹۲ Dent J Am؛ ۵ (۳):
.۹-۱۲۷
(۵) میکرومورفولوژیکی از خشک کردن بیش از حد تا خیس شدن بیش از حد عاج دارای اسید در
پرایمر/چسب های تک بطری بدون آب، مبتنی بر استون. دنت ماتر ۱۹۹۶؛ ۱۲ (۴): ۴۴-۲۳۶ .SHY
Tay FR، Gwinnett AJ، Wei
[۶۳].؛ ۳۲ (۵): ۲۰۰۱۹۰-۳۸۵ Int Quintessence .اثر حلال و زمان خیس شدن مجدد بر چسبندگی عاج .R
Perdigão J, Frankenberger
[۶۴].؛ ۷ (۳): ۲۰۰۵۸-۲۵۳ Dent Adhes J .ارزیابی بالینی هجده ماهه دو چسب عاج اعمال شده بر روی عاج
Perdigāo J، Carmo AR، Geraldeli S. مرطوب خشکو
[۶۵].یک چسب ساده جهانی جدید: کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور ۳۶ ماهه. جی دنت ۲۰۱۵؛ ۴۳ (۹):
Loguercio AD، de Paula EA، Hass V، Luque-Martinez I، Reis A، Perdigāo J. ۹۲-۱۰۸۳
[۶۶].؛ ۱۵ (۴): ۲۰۱۱۹۶-۵۸۹ Investig Oral Clin .و همکاران. ارزیابی بالینی ۲۴ ماهه در ضایعات دهانه
رحمغیر پوسیدگی یک چسب دو مرحله ای اچ و شستشو با استفاده از حرکت مالشی ،RC Amaral
Loguercio AD، Raffo J، Bassani F، Balestrini H، Santo D، do
[۶۷]۲۹-۳۶.e :؛ ۱۴۳ (۷)۲۰۱۲ Assoc Dent Am J نقش رطوبت عاج در تخریب سطح مشترک رزین-عاج
، Stanislawczuk R، Wambier DS، Grande RH، Loguercio AD. آزمایشگاهی و بالینی درشرایط
Reis A، Chibinski AC
[۶۸].و همکاران. تأثیر آب دوستی رزین بر جذب آب و تغییرات مدول الاستیسیته. بیومتریال ۲۰۰۵؛ ۲۶ (۳۳)
Ito S، Hashimoto M، Wadgaonkar B، Svizero N، Carvalho RM، Yiu C، ۵۹-۶۴۴۹:
[۶۹].؛ ۸۷ (۷): ۲۰۰۸۶۰-۶۵۵ Res Dent J .و همکاران. تغییرات در سفتی عاج نفوذ شده با رزین پس از
Chiaraputt S، Mai S، Huffman BP، Kapur R، Agee KA، Yiu CK، ذخیرهآب
[۷۰].؛ ۶۲ (۳): ۲۰۰۲۵۶-۴۴۷ Res Mater Biomed J .جداسازی فاز چسب در سطح مشترک عاج تحت
Spencer P، Wang Y. مرطوب شرایطباندینگ
[۷۱].؛ ۳۰ (۱۰): ۲۰۱۴۳۵-۱۱۲۶ Mater Dent اثرات زمان تبخیر حلال بر خواص چسبندگی فوری چسب
IV، Perdigão J، Muñoz MA، Sezinando A، Reis A، Loguercio AD. عاج به هایجهانی
Luque-Martinez
[۷۲].؛ ۳۳ (۵): ۲۰۰۸۴۹-۵۳۴ Dent Oper .II عملکرد پیوند در شرایط آزمایشگاهی چسب های خود اچ:
Perdigão J، Lopes MM، Gomes G. ارزیابیاولترامورفولوژیکی
[۷۳].؛ ۸ (۲): ۲۰۰۶۸۳-۷۵ Dent Adhes J و همکاران. آیا اسیدیته پرایمرهای خود اچ بر استحکام باند و
A، Dal Bianco K، de Goes MF، Loguercio AD، Reis A، گذارد؟ می تأثیر مینا مورفولوژیسطح
Moura SK، Pelizzaro
[۷۴].؛ ۳۳ (۴): ۲۰۰۸۶۰-۴۵۶ Dent Oper .مقایسه استحکام باند میکروبرشی مینا و عاج یک سیستم
پرایمینگدو مرحله ای خود اچینگ با پنج سیستم همه در یک .J Tagami ,CD Thomas ,Y
Burrow MF, Kitasako
[۷۵].؛ ۳۱ (۳): ۲۰۱۵۱۴-۳۰۸ Mater Dent .کارآزمایی بالینی تصادفی شده کنترل شده سیزده ساله از
چسبدو مرحله ای خود اچ در ضایعات دهانه رحم غیر پوسیده .B Meerbeek Van ,K Landuyt
Peumans M, De Munck J, Van
[۷۶].؛ ۷ (۲): ۲۰۰۵۴۱-۱۳۳ Dent Adhes J .و همکاران. تأثیر پوشش های متعدد دو چسب همه در یک بر
Ito S، Tay FR، Hashimoto M، Yoshiyama M، Saito T، Brackett WW، باندینگعاج
[۷۷].چسب های عاج “بدون بطری” در مقابل “چند بطری” – استحکام باند ریز کششی و مطالعه مورفولوژیکی
Frankenberger R، Perdigão J، Rosa BT، Lopes M.
دنتماتر ۲۰۰۱؛ ۱۷ (۵): .۸۰-۳۷۳
[۷۸].؛ ۱۱ (۲): ۲۰۰۹۵۹-۱۴۹ Dent Adhes J .و همکاران. ارزیابی بالینی دو ساله چسب های خود اچینگ در
-Corrêa M، Anauate-Netto C، Castilhos N، Carmo AR، Lewgoy HR، خلفی ترمیمهای
Perdigão J، Dutra
[۷۹].؛ ۸۱ (۷): ۲۰۰۲۶-۴۷۲ Res Dent J .دو حالت بیان نشتی نانو در چسب های تک مرحله ای .M
Tay FR، Pashley DH، Yoshiyama
[۸۰].؛ ۱۳۸ (۴): ۲۰۰۷۱۴-۵۰۷ Assoc Dent Am J .ارزیابی ۳۶ ماهه چسب های خود اچ و اچ و شستشو در
Loguercio AD، Bittencourt DD، Baratieri LN، Reis A. پوسیدگی بدون رحم ضایعاتدهانه
[۸۱].؛ ۳۴ (۵): ۲۰۰۹۱۵-۵۰۷ Dent Oper .و همکاران. اثربخشی بالینی دو ساله چسب ها و فرم ماندگاری
برترمیم های کامپوزیت رزینی ضایعات غیر پوسیدگی دهانه رحم ،HH Son ،IB Lee ،MA Lee ،SR
Kim SY، Lee KW، Seong
[۸۲].؛ ۷ (۲): ۲۰۰۵۱۶-۱۰۷ Dent Adhes J .پایداری هیدرولیتیکی سیستم های چسب خود اچ .N
Salz U، Zimmermann J، Zeuner F، Moszner
[۸۳]براکت دبلیو دبلیو، کاوی دی، سنت ژرمن جونیور HA. عملکرد بالینی یک ساله چسب خود اچینگ در
کامپوزیتهای رزین کلاس V که به دو روش پخت شده است. ۲۰۰۲ Dent Oper؛ ۲۷ (۳): .۲۲-۲۱۸
[۸۴]۱۰۱۰-۶. :)۹( ۹۷ ;۲۰۱۸ Res Dent J .اثر اچینگ مونومرهای عملکردی خود اچینگ .B Meerbeek
Yoshihara K، Hayakawa S، Nagaoka N، Okihara T، Yoshida Y، Van
[۸۵].اثربخشی بالینی چسب های معاصر: بررسی سیستماتیک آزمایش های بالینی فعلی. دنت ماتر ۲۰۰۵؛
P، De Munck J، Van Landuyt K، Lambrechts P، Van Meerbeek B. ۸۱-۸۶۴ :(۹)۲۱
Peumans M، Kanumilli
[۸۶].؛ ۴ (۴): ۲۰۰۲۶۹-۲۵۵ Dent Adhes J چگونه می تواند در سیستم های چسب خود اچ که به طور
همزماندمینرالیزاسیون و نفوذ می کنند، نشتی نانو رخ دهد؟ .DH Pashley ،KM Chan ،NM King ،
Tay FR
[۸۷].چسب های تک مرحله ای غشاهای نفوذپذیر هستند. جی دنت ۲۰۰۲؛ ۳۰ (۸-۷): ۸۲-۳۷۱ .A
Tay FR، Pashley DH، Suh BI، Carvalho RM، Itthagarun
[۸۸]و همکاران. بهبود حفظ بالینی سیستم های چسب خود اچینگ یک مرحله ای با ،S Geraldeli ،RC
Reis A، Leite TM، Matte K، Michels R، Amara