هنگامی که دندان ها به پوسیدگی دچار می شوند باید قسمت های پوسیده شده‌ی دندان برداشته شود و بعد با مواد ترمیمی جایگزین شود. مواد ترمیمی برای پرکردن پوسیدگی دندان دارای انواع مختلفی است. از جمله کامپوزیت، آمالگام، سرامیک، طلا و… که دندانپزشک با توجه به موقعیت و جایگاه دندان و همچنین شرایط یکی از این مواد را انتخاب می کند. از بین این موادها کامپوزیت ها باید با استفاده از دستگاه لایت کیور به آن ها نور تابانده شود تا در دندان خشک و سفت شوند.
مواد ترمیم دندان، از جمله سیلانت‌های خاص، سیمان‌های مبتنی بر رزین و مواد ترمیمی کامپوزیت، بخشی جدایی‌ناپذیر از دندانپزشکی هستند. واحدهای لایت کیور دندان (LCU) دستگاه‌های ساطع کننده نور دستی هستند که برای برخی درمان های ترمیمی، سفت شدن و خشک کردن سریع مواد استفاده می‌شوند. آمالگام در مدتی طولانی به عنوان تنها ماده‌ی پرکننده دندان استفاده می شد. امروزه مواد دیگری نیز مانند کامپوزیت‌ها برای این کار استفاده می شوند. به این دلیل که با رنگ دندان ها متناسب هستند از طرفداران بیشتری دارند، کامپوزیت بیشتر برای دندان های جلویی که بیشتر در معرض مشاهده هستند کاربرد دارند.
دندانپزشکان زمان و انرژی قابل توجهی را صرف انجام کارهایی مانند استفاده از مواد ترمیمی پلیمری (PBRM) می‌شود. سهولت در درمان سریع این مواد دندانی، دندانپزشکی را در طول زمان متحول کرده است. اخیرا، طیف گسترده ای از لایت کیور های دندانپزشکی وجود دارد، و این فناوری از زمانی که فوتوکورینگ برای اولین بار در دندانپزشکی استفاده شد، به طور مداوم توسعه یافته است. کامپوزیت هایی که امروزه دندانپزشکان برای بیماران استفاده می کنند حالت خمیری مانندی دارند که کامپوزیت های نوری نیز نامیده می شوند چرا که با تابش نور شروع به سفت شدن می کنند.
نحوه‌‌ی ترمیم دندان با استفاده از لایت کیور
کامپوزیت ها از موادی با نام مونومر تشکیل شده‌اند که این مونومرها با در معرض تابش نور قرار گرفتن سفت شده و تبدیل به ماده ای سخت به نام پلیمر می شوند. کامپوزیت ها رنگ های متنوعی هم دارند که دندانپزشک نزدیکترین رنگ به دندان بیمار را برای کار انتخاب می کند. دندانپزشک می تواند کامپوزیت های خمیری شکل را در داخل دندان تراش داده شده قرار دهد و به راحتی شکل مورد نظر را به آن بدهد. سپس توسط لایت کیور نور مورد نیاز را به آن بتاباند پلیمریزه و سخت شود.
بعضی افراد به اشتباه فکر میکنند نوری که برای این کار به کار میرود لیزر یا اشعه‌ی ماورای بنفش است در صورتی که این نور همان طیف آبی نورمرئی می باشد. این نور توانایی نفوذ یافتن در حدود دو میلیمتر از کامپوزیت را دارد. بنابراین دندانپزشک باید کامپوزیت را به صورت لایه‌ای در دندان تراشیده قرار دهد و هربار به مدت 20-30 ثانیه با دستگاه لایت کیور نور را به مواد بتاباند تا مواد سفت شوند چون در غیر این صورت احتمال شکستگی و تغییر رنگ مواد با گذر زمانی اندک وجود دارد. دندانپزشک بعد از سفت شدن کامپوزیت با برس و یا ابزارهای مخصوص دیگر سطح کامپوزیت را تراش داده تا براق و زیبا شود.
نحوه انتخاب بهترین دستگاه لایت کیور دندانپزشکی
پیشرفت‌ها در کامپوزیت‌ها و نورهای کیورینگ همچنان باعث پیشرفت‌های بزرگی در دندانپزشکی ترمیمی شده است. از جمله زمان کوتاه‌تر ، زیبایی و ارگونومی بهتر، و آماده‌سازی‌های کمتر تهاجمی، که به نفع بیماران و دندانپزشکان است. اطمینان از سازگاری بین ماده در حال پخت و نوری که عمل کیور را انجام می دهد به قابل پیش بینی، موفقیت آمیز و بادوام نگه داشتن ترمیم ها کمک می کند.
راهنمای انتخاب دستگاه لایت کیور :
- نوع منبع نور
۱.هالوژن
۲.LED - شدت نور
توانایی دستیابی به درمان ثابت و مطلوب در طول ترمیم بدون گرمای بیش از حد - یکنواختی پرتو
بدون “نقاط داغ” - قطر دستگاه
- سازگاری طول موج با مواد ترجیحی با نور پخت
- ارگونومی
- بی سیم در مقابل سیمی
- امکان دسترسی به تمام نواحی در حفره دهان
- روش کالیبراسیون و سهولت
- عملکرد
آیا نور آبی دستگاه لایت کیور خطرناک است؟
نور لایت کیور دندان کاملا بی خطر است. اگرچه نور آبی متمرکز است، اما هیچ تشعشعی وجود ندارد، و عمق نور که به اندازه ای نیست که به دندان ها یا لثه های آسیب برساند. گاهی اوقات دندانپزشک ممکن است از شما بخواهد که از عینک محافظ استفاده کنید، که صرفاً برای جلوگیری از فشار چشم ناشی از خیره شدن طولانی مدت به نور است.
نور آبی نور کیورینگ دندان بسیار روشن است و می تواند همان ناراحتی را ایجاد کند که زل زدن بیش از حد به خورشید است. اما شدت آن به اندازه برق جوش قوس الکتریکی نیست که چشمان را می سوزاند.
مزیت های کامپوزیت نسبت به آمالگام
به عنوان یکی از مزیت‌های کامپوزیت این است که توانایی چسبیدن به نسج دندان را دارد و لازم نیست دندانپزشک زیاد دندان را بتراشد. ولی در آمالگام تراش بیشتری از نسج دندان نیاز است تا مواد ترمیم از دندان جدا نشود. بنابراین با کامپوزیت بخش بیشتری از دندان حفظ خواهد شد. کاربرد کامپوزیت فقط در ترمیم پوسیدگی ها نیست. در موارد دیگری مانند پر کردن فاصله و فضای خالی بین دندان ها، ترمیم شکستگی دندان های جلویی، اصلاح شکل دندان های بد شکل و در ارتودنسی برای چسباندن سیم های ارتودنسی ثابت به دندان کاربرد دارد.
کامپوزیت بیشتر در دندان های جلویی کاربرد دارد که به دلیل رنگ آن می باشد که مشابه رنگ دندان است و برای دندان های عقبی از آمالگام بیشتر استفاده می شود زیرا آمالگام دیرتر دچار سایش و تخریب می شوند. البته امروزه کامپوزیت های با استحکام و استقامت بیشتری به بازار آمده اند که برای دندان های عقبی هم میتوان از آن استفاده کرد. اما باز هم استحکام آنها به اندازه‌ی آمالگام نیست. ترمیم های کامپوزیتی را باید هرسال به دندانپزشک نشان داد تا در صورت نقص و یا مشکل در ترمیم دندان مجددا توسط دندانپزشک ترمیم شود.
فروشگاه اینترنتی اول دنتال با در نظر داشتن راحتی در خرید محصولات موردنظر برای دندانپزشکان و شرکت‌های مربوطه اقدام به فروش تجهیزات دندانپزشکی به سراسر نقاط ایران از طریق اینترنت همراه با تعهد اخلاقی خود کرده است.
بدون دیدگاه