تجهیزات تصویربرداری دندان

تجهیزات تصویربرداری دندان برای معاینه کامل دهان و کمک به تشخیص وضعیت دندان، دهان یا فک ضروری است. انجمن دندان‌پزشکی آمریکا (ADA) توضیح می‌دهد که سیستم‌های تصویربرداری، مانند اشعه ایکس، نمای کامل‌تری از آنچه در دهان شما اتفاق می‌افتد به دندان‌پزشک شما ارائه می‌دهد.

یکی از تجهیزات تصویربرداری دندان به صورت دیجیتال، دستگاه های رادیگرافی وودپیکر Mini Ray و وودپیکر Ai Ray هستند.

فناوری تصویربرداری دیجیتال دندان اخیرا این امکان را می دهد تا داخل بافت‌های سخت و نرم را ببیند، به این معنی که می‌تواند پوسیدگی و ناهماهنگی دندان، بیماری‌های استخوانی و مشکلات لثه، زبان و ماهیچه‌های دهان را تشخیص دهد. در این مقاله نگاهی به انواع مختلف تجهیزات و نرم افزارهای تصویربرداری که در کلینیک های دندانپزشکی و جراحی دهان امروزی با آنها مواجه خواهید شد، آورده شده است.

تجهیزات تصویربرداری دیجیتال دندان

تصویربرداری دیجیتال دندان از حسگرها به جای فیلم اشعه ایکس سنتی برای ایجاد نماهایی از داخل دهان استفاده می کند. بر خلاف اشعه ایکس فیلم، تصویربرداری دیجیتال بسته به محل قرارگیری حسگرها می تواند نماهای متفاوتی داشته باشد. گرفتن تصاویر مستقیم با قرار دادن حسگرها در داخل دهان و یا تصاویر دیجیتال غیر مستقیم با استفاده از تجهیزات سنتی اشعه ایکس و اسکنر دیجیتال امکان پذیر است.

تصویربرداری دیجیتال انعطاف پذیری و تنوع بیشتری را فراهم می کند. می توان تصاویر سه بعدی، برآمدگی ها و نماهایی گرفت که بر روی یک لایه از دهان تمرکز می کنند و در عین حال استخوان و بافت اطراف را تار می کنند.

اشعه ایکس داخل دهانی

اشعه ایکس داخل دهانی رایج ترین شکل تصویربرداری اشعه ایکس است که دندانپزشکان از آن استفاده می کنند. این نوع اشعه ایکس از حسگرهایی استفاده می‌کند که در داخل دهان قرار می‌گیرند و اجازه می‌دهند عکس‌هایی بدون ابهام از دندان‌ها و لثه‌ها دریافت کنند.

در اینجا سه ​​مورد از رایج ترین رادیوگرافی داخل دهانی با اشعه ایکس آورده شده است:

• اشعه ایکس بایت وینگ
  اشعه ایکس بایت بال به حسگرهایی که در داخل دهان بیمار قرار داده شده است، متکی است. بیمار زبانه ها را که حسگرها را در جای خود نگه می دارند گاز می گیرد. تصاویر گرفته شده توسط این نوع اشعه ایکس دیجیتال، نمای بدون تحریف دندان ها را نشان می دهد. این اشعه ایکس می تواند به تشخیص علائم بیماری لثه و ارزیابی وضعیت بین دندان ها را نشان دهد.
• اشعه ایکس پری آپیکال
  اشعه ایکس پری آپیکال روی ناحیه خاصی از دهان متمرکز می شود. معمولاً فقط دو یا سه دندان را در یک زمان نشان می دهد. اگر تغییری در ساختار دندان، سیستم ریشه یا استخوان زیر آن ایجاد شود، در این عکس اشعه ایکس نشان داده می شود.
• اشعه ایکس اکلوزال
  اشعه ایکس اکلوزال تصویری از سقف یا کف دهان می گیرد. حسگرها تصویری از کل قوس نیمه بالایی یا پایینی دهان می‌سازند تا به دندانپزشکان کمک کنند تا ناهنجاری‌ها را تشخیص دهند. حسگرها همچنین شکستگی‌های فک، تومورها و سایر اجسام خارجی گیر کرده در دهان را نشان می‌دهند.

اشعه ایکس خارج دهانی

اشعه ایکس خارج دهانی نیز به حسگرها متکی است. با این حال، به جای اینکه بیمار حسگرها را با دندان‌های خود نگه دارد، آن‌ها را در خارج از دهان قرار می‌دهند و فک، جمجمه و سایر استخوان‌های اطراف صورت را نشان می‌دهند که می‌تواند بر سلامت دندان‌ها تأثیر بگذارد.

در اینجا سه ​​نوع از رایج‌ترین انواع اشعه ایکس خارج دهانی را معرفی می‌کنیم.

• اشعه ایکس پانوراما
  اشعه ایکس پانورامیک، همانطور که از نام آن پیداست، کل دهان را در یک تصویر نشان می دهد. حسگرهای این تصویر در دستگاهی قرار دارند که تصویری دوبعدی، شبیه به یک فیلم اشعه ایکس سنتی می گیرد. اکثر دندانپزشکان در معاینات منظم از اشعه ایکس پانوراما استفاده نمی کنند. در عوض، هنگامی که بیماران از درد شکایت دارند، زمانی که مشکلات سینوس یا فک دارند، یا اگر دندانپزشک بخواهد برای سایر مشکلات بررسی کند، از آنها استفاده می شود.
• توموگرام
  توموگرام نوع منحصر به فردی از تصویر اشعه ایکس است. آنها روی یک لایه دهان تمرکز می کنند. زمانی که دندانپزشکان می خواهند قسمتی از دهان را ببینند که معمولاً توسط سایر ویژگی های دهان پوشیده شده است، به توموگرافی تکیه می کنند. توموگرام دندان ها یا استخوان های مسدود کننده را محو می کند و به دندانپزشک اجازه می دهد تا ناحیه مورد نظر را ببیند.
• سفالومتری

برآمدگی های سفالومتریک به صورت نیم رخ به کل سمت سر نگاه می کنند. این نوع تصویر در ارتودنسی رایج است زیرا موقعیت و تراز کلی دندان ها، فک و جمجمه را نشان می دهد. ارتودنتیست‌ها معمولاً زمانی که تصمیم می‌گیرند کدام نوع درمان تراز برای بیمار بهترین است، از برجستگی‌های سفالومتریک استفاده می‌کنند. آنها همچنین برای ارزیابی نتایج درمان به تصویر تکیه می کنند.          

تصویربرداری سه بعدی دندان

آخرین تکامل از تجهیزات تصویربرداری دندان شامل تصاویر سه بعدی است. این نوع تصویربرداری متکی بر تجهیزات و نرم افزارهای تخصصی است که توسط الگوریتم ها طراحی شده است. سنسورها در اطراف سر می چرخند یا حرکت می کنند و تصاویر دو بعدی مختلفی می گیرند که برنامه های پیچیده کامپیوتری آن ها را با هم ترکیب می کنند تا تصویری سه بعدی ایجاد کنند.

تصاویر سه بعدی علاوه بر ارائه جزئیات استثنایی در یک تصویر، به دندانپزشکان اجازه می دهد تا اندازه گیری های دقیقی را برای درمان ها و روش ها انجام دهند. از آنجایی که ترکیبی از تصاویر مختلف است، می تواند بینش دقیقی از اعصاب، بافت ها، لثه ها، دندان ها، ریشه ها و استخوان های فک ارائه دهد.

در حال حاضر دو نوع تصویربرداری سه بعدی دندان وجود دارد.

• توموگرافی کامپیوتری (سی تی اسکن)
  اسکن توموگرافی کامپیوتری دندان (که بیشتر به عنوان سی تی اسکن شناخته می شود) تصویری سه بعدی از کل دهان ایجاد می کند. تصاویر توموگرافی لایه های نازکی از دهان را نشان می دهد. سی تی اسکن از سنسورهایی استفاده می کند که به سرعت می چرخند و تصاویر توموگرافی متعددی تولید می کنند. نرم افزار دستگاه سی تی این تصاویر را در کنار هم قرار می دهد تا یک تصویر سه بعدی ایجاد کند.

• پرتو مخروطی دندان (CBCT)
  پرتو مخروطی دندان در بیشتر موارد مانند سی تی های معمولی عمل می کنند. این دستگاه تصاویر را می گیرد و با استفاده از نرم افزارهای کامپیوتری پیچیده آنها را ترکیب می کند. تفاوت بین پرتو مخروطی و سی تی اسکن استاندارد در روش تصویربرداری است. دستگاه های پرتو مخروطی دور سر بیمار می چرخند. با این حال، آنها می توانند تمام داده های لازم را در یک چرخش دریافت کنند.

دوربین های داخل دهانی (اسکنر داخل دهانی)

اسکنر داخل دهانی از داخل دهان بیمار عکس و فیلم می گیرند. تصویر آن از طریق اتصال سیمی یا بی‌سیم روی صفحه نمایش داده می‌شود. دندانپزشک می تواند از این تصویر برای دریافت نمای نزدیک در هر نقطه از دهان بیمار در طول معاینه استفاده کند. آنها می توانند از آن در طی یک معاینه پیشگیرانه استاندارد استفاده کنند یا اگر بخواهند یک مشکل خاص را از نزدیک ببینند یا در طول یک عمل دندانپزشکی جزئی از نزدیک ببینند.

نرم افزار تصویربرداری دندان

نرم افزار تصویربرداری دندان مدیریت تصاویر تشخیصی از دستگاه ها و منابع مختلف کمک کند. این برنامه‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا تصاویر را در یک مکان ثبت و سازماندهی کنید، که این امر حفظ سوابق بیمار را آسان‌تر می‌کند. دندانپزشکان همچنین می توانند به سرعت به تصاویر برای تشخیص در طول ملاقات با بیمار دسترسی داشته باشند و حتی تصاویری را به بیماران نشان دهند تا تشخیص یا اقدامات پیشگیرانه ای را که می توانند برای بهبود سلامت دهان انجام دهند توضیح دهند.