کراودینگ دندان (Dental-Crowding) یا شلوغی دندان‌ها، یک مشکل شایع دندانپزشکی است که در آن دندان‌ها فضای کافی برای قرار گرفتن در کنار یکدیگر را ندارند. این امر می‌تواند باعث شود که دندان‌ها روی هم قرار بگیرند، کج شوند یا به طور غیر طبیعی رشد کنند.
مشکل کراودینگ دندان می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله:
- ارث و ژنتیک، برخی از افراد به طور ژنتیکی مستعد ابتلا به کراودینگ دندان هستند.
- اندازه فک کوچک، اگر فک کوچک باشد، دندان‌ها فضای کافی برای قرار گرفتن در کنار یکدیگر را نخواهند داشت.
- از دست دادن زودهنگام دندان‌های شیری، اگر دندان‌های شیری زودتر از موعد از دست بروند، دندان‌های دائمی ممکن است فضای کافی برای رشد نداشته باشند.
- عادات دهانی نامناسب، مکیدن انگشت، پستانک یا زبان می‌تواند باعث کراودینگ دندان شود.
کراودینگ دندان چه مشکلاتی را ایجاد کند؟
- مشکلات زیبایی شناختی: کراودینگ دندان می‌تواند باعث شود که لبخند فرد نامرتب و نامتناسب به نظر برسد.
- مشکلات جویدن: کراودینگ دندان می‌تواند جویدن غذا را دشوار کند.
- مشکلات گفتاری: کراودینگ دندان می‌تواند باعث بروز مشکلات گفتاری مانند تلفظ نادرست برخی از صداها شود.
- مشکلات سلامت دهان و دندان: کراودینگ دندان می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های لثه و پوسیدگی دندان را افزایش دهد.
کراودینگ دندان معمولاً با استفاده از ارتودنسی درمان می‌شود. ارتودنسی از طریق استفاده از بریس‌ها، سیم‌ها و سایر ابزارها، دندان‌ها را به موقعیت مناسب خود حرکت می‌دهد. در برخی موارد، کراودینگ دندان خفیف است و نیازی به درمان ندارد. با این حال، اگر کراودینگ دندان شدید باشد، درمان ضروری است تا از بروز مشکلات بعدی جلوگیری شود.
درمان مشکل کراودینگ
درمان مشکل کراودینگ به شدت مشکل بستگی دارد. در برخی موارد، کراودینگ دندان خفیف است و نیازی به درمان ندارد. با این حال، اگر کراودینگ دندان شدید باشد، درمان ضروری است تا از بروز مشکلات بعدی جلوگیری شود.
انواع مختلفی از ارتودنسی وجود دارد، از جمله:
- بریس‌های فلزی: بریس‌های فلزی رایج‌ترین نوع ارتودنسی هستند. این بریس‌ها از سیم‌های فلزی و براکت‌های چسبیده به دندان‌ها تشکیل شده‌اند.
- بریس‌های سرامیکی: بریس‌های سرامیکی از مواد شفاف ساخته شده‌اند و به همین دلیل کمتر قابل مشاهده هستند.
- بریس‌های لینگوال: بریس‌های لینگوال پشت دندان‌ها قرار می‌گیرند و به همین دلیل از دید پنهان می‌مانند.
- ارتودنسی نامرئی: ارتودنسی نامرئی از الاینرهای شفاف ساخته شده‌اند که به صورت روزانه توسط بیمار تعویض می‌شوند.
مدت زمان درمان کراودینگ دندان به شدت مشکل بستگی دارد. در موارد خفیف، درمان ممکن است چند ماه طول بکشد. در موارد شدید، درمان ممکن است چند سال طول بکشد. علاوه بر ارتودنسی، در برخی موارد ممکن است نیاز به جراحی فک نیز باشد. جراحی فک برای باز کردن فضای بیشتر برای دندان‌ها استفاده می‌شود.
مزایای درمان کراودینگ دندان:
- بهبود زیبایی لبخند
- بهبود عملکرد جویدن
- بهبود گفتار
- کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های لثه و پوسیدگی دندان
روش‌های اندازه‌گیری ازدحام و نامرتبی دندان
برای اندازه‌گیری ازدحام و نامرتبی دندان، از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. برخی از این روش‌ها عبارتند از:
- اندازه‌گیری فاصله بین دندان‌ها: این روش ساده‌ترین روش اندازه‌گیری ازدحام و نامرتبی دندان است. در این روش، فاصله بین دندان‌ها با استفاده از یک خط کش یا متر اندازه‌گیری می‌شود.
- اندازه‌گیری میزان کجی دندان‌ها: این روش برای اندازه‌گیری میزان کجی دندان‌ها استفاده می‌شود. در این روش، از یک دستگاه به نام کامپیوتری برای اندازه‌گیری میزان کجی دندان‌ها استفاده می‌شود.
- اندازه‌گیری میزان انحراف دندان‌ها از خط وسط فک: این روش برای اندازه‌گیری میزان انحراف دندان‌ها از خط وسط فک استفاده می‌شود. در این روش، از یک دستگاه به نام کامپیوتری برای اندازه‌گیری میزان انحراف دندان‌ها استفاده می‌شود.
شاخص‌های اندازه‌گیری ازدحام و نامرتبی دندان:
براساس روش‌های اندازه‌گیری ازدحام و نامرتبی دندان، شاخص‌های مختلفی برای اندازه‌گیری این مشکل استفاده می‌شود. برخی از این شاخص‌ها عبارتند از:
- شاخص پریودنتالی ازدحام دندان (PDI): این شاخص، میزان ازدحام و نامرتبی دندان‌ها را در یک دندان به دندان دیگر اندازه‌گیری می‌کند.
- شاخص بین‌فکی ازدحام دندان (UI): این شاخص، میزان ازدحام و نامرتبی دندان‌ها را بین دو فک بالا و پایین اندازه‌گیری می‌کند.
- شاخص اورتودونتیک جهانی (U1): این شاخص، میزان ازدحام و نامرتبی دندان‌ها را در کل دهان اندازه‌گیری می‌کند.
مراحل درمان ارتودنسی برای مشکل کراودینگ
- بررسی اولیه
در این مرحله، دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی، وضعیت دندان‌ها و فک بیمار را ارزیابی می‌کند. آنها همچنین تاریخچه پزشکی بیمار را بررسی می‌کنند تا مطمئن شوند که بیمار برای درمان ارتودنسی مناسب است. - طرح درمان
در این مرحله، دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی، یک طرح درمان برای بیمار تهیه می‌کند. این طرح درمان، شامل نوع بریس‌ها، مدت زمان درمان و سایر اطلاعات مربوط به درمان است. - نصب بریس‌ها
در این مرحله، بریس‌ها روی دندان‌های بیمار نصب می‌شوند. نصب بریس‌ها معمولاً یک فرآیند کوتاه و بدون درد است. - ویزیت‌های منظم
بیمار باید به طور منظم به دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی مراجعه کند تا بریس‌ها تنظیم شوند. این تنظیمات معمولاً هر 6 تا 8 هفته یک بار انجام می‌شود. - حذف بریس‌ها
در این مرحله، بریس‌ها از دندان‌های بیمار برداشته می‌شوند. پس از برداشتن بریس‌ها، بیمار ممکن است نیاز به استفاده از نگهدارنده‌های ارتودنسی داشته باشد تا دندان‌ها در موقعیت مناسب خود باقی بمانند.
بدون دیدگاه